Kadınların, 1857 yılında, ölmeyi düşünmeden başlattıkları, ?Eşit İşe Eşit Ücret?, ?Sendikalaşma ve Oy Hakkı? için yükselttikleri ve yanarak ölme pahasına verdikleri mücadelenin yıl dönümündeyiz. Bu mücadele uğrunda canlarını veren tüm kadınları saygıyla anıyor, ulusal anlamda da başta kadın şehit ve gazilerimiz olmak üzere tüm şehit ve gazilerimizi rahmet, minnet ve şükranla yâd ediyorum. Dünyanın en önemli sorunlarından biri, belki de en önemlisi, kadının toplumsal alandaki yeridir. Bu yer erkeklerden sonraya alınıp kadın ikincilleştirilmiştir. Kadın dışlanmıştır. Kadın şiddete uğramaktadır. İş gücü içinde kadının yeri, toplumun diğer cinsiyet grubu olan erkekle kıyaslandığında olumsuzdur. Bu durum toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin çok yüksek düzeyde yaşandığı ülkemizde çok daha vahimdir. Nüfusun yaklaşık yarısının kadın olduğu ülkemizde, çalışmayan ya da atıl olarak nitelendirilebilecek kadınların oranı çok yüksektir. Çalışan kadınların büyük bir çoğunluğu ise ya sosyal güvencesi olmaksızın çalışmakta ya da iş yaşamında düşük ücretlerle geri plandaki işlerde çalıştırılmaktadır. Uygulanmakta olan ?İstihdamda Cinsiyet Eşitliği Politikaları?, kadın istihdamını teşvik etmekten ve istihdamda olan kadınlara eşitlik sağlamaktan uzaktır. Hatta bazı yasal düzenleme ve uygulamalar istihdam edilen kadınları çalışmaktan caydırıcı niteliktedir. Bu uygulamalar kadınların çalışmalarını değil, anne-eş olmalarını ödüllendirici niteliktedir. Bu yasal düzenlemelerle kadınlara karşı menfi yönde ayrımcılık yapılmış olmaktadır. Var olan eşitliği teşvik edici yasalar ise kadınların hayatını direk olarak etkilemekten uzakta, soyut yasal düzenlemeler olarak kalmaktadır. Kadınların toplumda hak ettikleri yere gelebilmeleri için kendilerinin, işverenlerin ve toplumun kadına bakış açısının değiştirilmesi gerekmektedir. Bu yolda öncelikli yapılması gereken eğitimdir. Eğitimin gücü, Kadının iş yaşamına katılmasının artmasını sağlayıcı, teşvik edici düzenlemelerin varlığı ile desteklenmelidir. Kadının iş yaşamında olabilmesi öncelikle sağlıklı bir şekilde hayatta olması ile ilişkilidir. Oysa ülkemizde kadınların gördüğü şiddet oranı hızla artmaktadır. Kadının en ulvi hakkını, yaşam hakkını elinden alan kadın cinayetleri hız kesmeden artışını sürdürmektedir. Sadece erkek olduğu için kendisinde öldürme hakkını gören kadın katilleri hızla çoğalmaktadır. Kadın cinayetlerinin arttığı, işleniş biçimlerinin vahşileştiği, kadınların yaşam tarzına yönelik saldırıların sık sık gündeme geldiği bir dönemden geçiyoruz. Kadına yönelik şiddet ve kadın cinayetlerinde her yıl, önceki yıllara oranla ciddi bir artış görülmektedir. Şiddetle mücadele için öncelikle toplumsal cinsiyet ayrımcılığını ortadan kaldırmaya yönelik etkili politikalar hızla yaşama geçirilmelidir. Toplumsal cinsiyet eşitliğine dair algıların değiştirilmesi ve farkındalığın arttırılmasına yönelik çalışmalar yapılmalıdır. Şiddete uğrayan, özellikle fiziksel şiddet mağduru kadınların daha iyi daha etkin korunması gerekmektedir. Ne acıdır ki kadına yönelik şiddet oldukça yaygın, şiddete uğrayan kadın oldukça yalnızdır. Kadınlar, şiddete uğramaları halinde izlemeleri gereken yollar konusunda bilgilendirilmeli, ilgili kurumlardan gereken desteği almaları sağlanmalıdır. Yapmış olduğumuz bu tespitler karşısında iktidarı ve muhalefeti ile tüm siyasi partilerimizden ve tüm devlet kurumlarımızdan sorunların çözümü için destek beklediğimizi belirtmek istiyoruz. Hala ve her şeye rağmen koruduğumuz umudumuzla diyoruz ki ; Kadınlarımızı anladığımız, onlara saygı duyduğumuz ve onları tüm insan hakları ile donattığımız ölçüde mutlu bir dünya kurulmuş olacaktır. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk?ün de dediği gibi; ?Dünyada hiçbir milletin kadını, Ben Anadolu kadınından daha fazla çalıştım, milletimi kurtuluşa ve zafere götürmekte Anadolu kadını kadar emek verdim diyemez!!!? Birlik, dayanışma ve mücadele günü olan bu günde, tüm kadınlarımızın 8 Mart Dünya Kadınlar Gününü Kutluyor, saygılar sunuyorum.